ଜଗଦଗୁରୁ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରଦାନ କଲେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଦ୍ରୌପଦୀ ମୁର୍ମୁ

ଭାରତର ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଶ୍ରୀମତୀ ଦ୍ରୌପଦୀ ମୁର୍ମୁ ୧୬ ମଇ, ୨୦୨୫ ତାରିଖ ଦିନ ନୂଆଦିଲ୍ଲୀର ବିଜ୍ଞାନ ଭବନରେ ଆୟୋଜିତ ଏକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ସଂସ୍କୃତ ବିଦ୍ୱାନ ଜଗଦଗୁରୁ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ୫୮ତମ ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି।

ଏହି ଅବସରରେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଜଗଦଗୁରୁ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଇଥିଲେ। ସେ ପୁରସ୍କାର ଉତ୍ସବରେ ଯୋଗ ଦେଇପାରି ନଥିବା ଗୀତିକାର ତଥା କବି ଗୁଲଜାରଙ୍କୁ ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଇଥିଲେ। ସେ ଗୁଲଜାରଜୀଙ୍କର ଦ୍ରୁତ ଆରୋଗ୍ୟ କାମନା କରିବା ସହିତ କଳା, ସାହିତ୍ୟ, ସମାଜ ଏବଂ ଦେଶ ପ୍ରତି ଅବଦାନ ଜାରି ରଖିବେ ବୋଲି ଆଶା କରିଥିଲେ।

ରାଷ୍ଟ୍ରପତି କହିଥିଲେ ଯେ ସାହିତ୍ୟ ସମାଜକୁ ଏକତ୍ରିତ କରେ ଏବଂ ଜାଗ୍ରତ କରେ। ଊନ୍ନବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀର ସାମାଜିକ ଜାଗରଣଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଆମର ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, କବି ଏବଂ ଲେଖକମାନେ ଲୋକଙ୍କୁ ସଂଯୋଗ କରିବାରେ ଏକ ମହାନ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି। ବଙ୍କିମ ଚନ୍ଦ୍ର ଚଟ୍ଟୋପାଧ୍ୟାୟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ରଚିତ 'ବନ୍ଦେ ମାତରମ୍' ଗୀତ ପ୍ରାୟ ୧୫୦ ବର୍ଷ ଧରି ଭାରତ ମାତାର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଜାଗ୍ରତ କରିଆସୁଛି ଏବଂ ସର୍ବଦା କରିବ। ବାଲ୍ମୀକି, ବ୍ୟାସ ଏବଂ କାଳିଦାସଙ୍କଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ରବୀନ୍ଦ୍ରନାଥ ଟାଗୋରଙ୍କ ଭଳି ଅନନ୍ତ କବିଙ୍କ କୃତିରେ, ଆମେ ଏକ ଜୀବନ୍ତ ଭାରତର ସ୍ପନ୍ଦନ ଅନୁଭବ କରୁ। ଏହି ସ୍ପନ୍ଦନ ହେଉଛି ଭାରତୀୟତାର ସ୍ୱର।

ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ୧୯୬୫ ମସିହାରୁ ବିଭିନ୍ନ ଭାରତୀୟ ଭାଷାର ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ସାହିତ୍ୟିକମାନଙ୍କୁ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରଦାନ କରିଥିବା ହେତୁ ଭାରତୀୟ ଜ୍ଞାନପୀଠ ଟ୍ରଷ୍ଟକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଭାରତୀୟ ଭାଷାରେ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ସାହିତ୍ୟିକଙ୍କୁ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରଦାନ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ, ଭାରତୀୟ ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର ଚୟନକାରୀମାନେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସାହିତ୍ୟିକଙ୍କୁ ଚୟନ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହି ପୁରସ୍କାରର ମର୍ଯ୍ୟାଦାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିଛନ୍ତି।

ରାଷ୍ଟ୍ରପତି କହିଥିଲେ ଯେ ଆଶାପୂର୍ଣ୍ଣା ଦେବୀ, ଅମୃତା ପ୍ରୀତମ୍, ମହାଦେବୀ ବର୍ମା, କୁରାତୁଲ ଆଇନ୍ ହାଇଦର, ମହାଶ୍ୱେତା ଦେବୀ, ଇନ୍ଦିରା ଗୋସ୍ୱାମୀ, କୃଷ୍ଣା ସୋବତୀ ଏବଂ ପ୍ରତିଭା ରାୟଙ୍କ ପରି ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାରପ୍ରାପ୍ତ ମହିଳା ଲେଖିକାମାନେ ଭାରତୀୟ ପରମ୍ପରା ଏବଂ ସମାଜକୁ ବିଶେଷ ସମ୍ବେଦନଶୀଳତାର ସହିତ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରିବା ସହିତ ଆମର ସାହିତ୍ୟକୁ ମଧ୍ୟ ସମୃଦ୍ଧ କରିଛନ୍ତି। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଆମର ଭଉଣୀ ଓ ଝିଅମାନେ ଏହି ମହାନ ମହିଳା ଲେଖିକାମାନଙ୍କ ଠାରୁ ପ୍ରେରଣା ନେଇ ସାହିତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟିରେ ସକ୍ରିୟ ଭାବରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିବା ଉଚିତ ଏବଂ ଆମର ସାମାଜିକ ଚିନ୍ତାଧାରାକୁ ଅଧିକ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ।

ଶ୍ରୀ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟ ଜୀଙ୍କ ବିଷୟରେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ଉତ୍କର୍ଷତାର ଏକ ପ୍ରେରଣାଦାୟକ ଉଦାହରଣ ସ୍ଥାପନ କରିଛନ୍ତି। ସେ ତାଙ୍କର ବହୁମୁଖୀ ଅବଦାନକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ ଏବଂ କହିଥିଲେ ଯେ ଶାରୀରିକ ଭାବରେ ଅକ୍ଷମ ହେବା ସତ୍ତ୍ୱେ, ସେ ତାଙ୍କର ଦିବ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ସହିତ ସାହିତ୍ୟ ଏବଂ ସମାଜ ପାଇଁ ଅସାଧାରଣ ସେବା କରିଛନ୍ତି। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଶ୍ରୀ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟ ସାହିତ୍ୟ ଏବଂ ସମାଜ ସେବା ଉଭୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବ୍ୟାପକ ଅବଦାନ ରଖିଛନ୍ତି। ସେ ବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ମହିମାମୟ ଜୀବନରୁ ପ୍ରେରଣା ନେଇ ଭବିଷ୍ୟତ ପିଢ଼ି ସାହିତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି, ସମାଜ ନିର୍ମାଣ ଏବଂ ରାଷ୍ଟ୍ର ନିର୍ମାଣରେ ସଠିକ୍ ପଥରେ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବେ।