ଦରିଆ ସେପାରିରୁ ପାଦ ଲେଉଟେ ‘ଜଟଣୀ’: ବର୍ଷକୁ ଥରେ ଏକାଠି କରେ ମାତୃଭୂମୀର ମୋହ

<p>ଭୁବନେଶ୍ୱର: ବଲ୍&zwnj; ରୁମ୍&zwnj;ରେ ଇଂରାଜୀ ଗୀତର ତାଳେ ତାଳେ ପାର୍ଟନରଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ଧରି ସମସ୍ତେ ନାଚିବାରେ ମସ୍&zwnj;ଗୁଲ୍&zwnj;। ବିଦେଶୀ ଚଳଣୀ ଭିତରେ କିନ୍ତୁ ବାରିହୋଇ ପଡୁଥାଏ ସେମାନଙ୍କର ଓଡିଆ ପଣ। ମଝିରେ ମଝିରେ କଥା କହୁ କହୁ ବାହାରିପଡୁଥାଏ ଓଡିଆ କଥା। ବେଶଭୂଷା, ଚାଲିଚଳଣୀ ସିନା ସେମାନଙ୍କୁ ବିଦେଶୀ ବୋଲି ପରିଚୟ ଦେଇଛି &nbsp;ହେଲେ ହୃଦୟ ଏଇ ମାଟିର ପାଣି ପବନକୁ ଆଜି ବି ଝୁରୁଛି।</p> <p>&ldquo;ମା&rsquo; ମାଟିର ମୋହ କାହା ମନରେ ନାହିଁ କୁହନ୍ତୁ ତ। ଯେତେ ଦୂରରେ ଥିଲେ ବି ଏହି ମୋହ ସବୁବେଳେ ହାତଠାରି ଡାକେ। ସେଇ ଡାକକୁ ପାସୋରି ନ ପାରି ଆଜି ବର୍ଷକ ପରେ ଆମ ପୁଣି ଏକାଠି ହୋଇଛୁ। ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏକାଠି ଦେଖି ଭାରି ଖୁସି ଲାଗୁଛି । ଆମ ପରମ୍ପରା ଆମ ସଂସ୍କୃତିର ଗୀତ ଗାଇ ନୂଆ ବର୍ଷକୁ ସ୍ୱାଗତ କରିଛୁ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ମାଲଦିପ୍&zwnj;ରୁ ଆସିଥିବା &nbsp;ଷ୍ଟିଫେନ୍&zwnj; ରେଡେନ୍&zwnj;।&rdquo;</p> <p>ରାଜଧାନୀ ଭୁବନେଶ୍ୱର ନିକଟବର୍ତ୍ତି ରାଜ୍ୟର ଏକ ପ୍ରମୁଖ ବ୍ୟବସାୟିକ ସହର ଭାବ ଜଣାଶୁଣା ଜଟଣୀରେ ଏମିତି ମାହୋଲ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା Zero Hour ସେଲିବ୍ରେସନ୍&zwnj; ବେଳେ। ସୁଦୂର ଇଂଲାଣ୍ଡ, ଆମେରିକା, କାନାଡା ଓ ନେଦରଲ୍ୟାଣ୍ଡରେ ରହୁଥିବା ଆଙ୍ଗ୍ଲୋଇଣ୍ଡିଆନ୍&zwnj; ପରିବାର ସଦସ୍ୟ ଏକାଠ ହୋଇଥିଲେ ଜଟଣୀ ଟାଉନ୍&zwnj; ହଲରେ। କିଏ ଆମେରିକାରୁ ତ କିଏ &nbsp;ଇଂଲଣ୍ଡ ଆଉ ପୁଣି କିଏ ଜର୍ମାନ୍ ଓ ନେଦରଲ୍ୟାଣ୍ଡରୁ ପରିବାର ସହ ଛୁଟି ଆସିଥିଲେ ଜନ୍ମଭୁମୀ ଜଟଣୀକୁ।</p> <p>ସୂଚନାଯାଗ୍ୟ, &nbsp;ଦେଶ ସ୍ୱାଧୀନ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ରେଲେୱେ ଚାକିରୀ ଯୋଗୁଁ ଜଟଣୀରେ ଅବସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥିଲେ ଅନେକ ଆଙ୍ଗ୍ଲୋଇଣ୍ଡିଆନ ପରିବାର । ସେଥିରୁ କିଛି ପରିବାର ଏଠାରେ ସ୍ଥୟୀ ବାସିନ୍ଦା ବି ପାଲିଟି ଯାଇଥିଲେ। ପରବର୍ତ୍ତି ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କ ପିଲାମାନେ ଏଇଠି ପାଠସାଠ ପଢି ମଣିଷ ହେଲେ। ସେମାନଙ୍କ ଭିତରୁ କେତେଜଣ ଏବେ ବିଦେଶରେ ସ୍ଥାୟୀ ଭାବେ ରହିଗଲେଣି । ହେଲେ ଜନ୍ମମାଟିର ମୋହ କେହି ଯେମିତି ଭୁଲି ପାରିନାହାନ୍ତି । ସେଥିଲାଗି ନୂଆବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଏମାନେ ଜଟଣୀ ଆସନ୍ତି । ମିଳିମିଶି ନୂଆ ବର୍ଷକୁ ସ୍ୱାଗତ କରନ୍ତି ।</p>