ଏମିତି ଆମ ଜୟ ଯୱାନ ! ଦିନେ ସୀମାରେ ଦେଶ ପାଇଁ ଲଢ଼ୁଥିଲେ, ଏବେ ପେଟ ପାଇଁ

<p>ବଲାଙ୍ଗିର(ଓଡ଼ିଶା ରିପୋର୍ଟର): ଦେଶର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ସୀମାରେ ସବୁବେଳେ ସଜାଗ ଥାଏ ସୈନିକ । ଜୀବନକୁ ବାଜି ଲଗାଇ ଦେଶ ମାତୃକାର ରକ୍ଷା କରେ। ସମ୍ମୁଖରୁ ମରଣ ଆସୁଥିବା &nbsp;କଥା ଜାଣିବି ଦେଶକୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ମରଣ ଆଗରେ ଛାତି ପତାଏ। ଯେତେବେଳେ ଯାଏଁ ଦେହରେ ବଳ ଥାଏ ସେତେବେଳ ଯାଏ ସୀମାରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥାଏ ଜାଗ୍ରତ ପ୍ରହରୀଟିଏ ପରି। କିନ୍ତୁ ଶୈନିକମାନେ ଅବସର ନେଲେ ଯଦି ଦୁନିଆ ସେମାଙ୍କୁ ଭୁଲିଯାଏ,ପ୍ରଶାସନ ତାଙ୍କ ବଳିଦାନ ତାଙ୍କ ତ୍ୟାଗ ସବୁ ପୋଶୋରି ଦିଏ ତାହେଲେ ସେମାନେ ଅସହାୟ ହୋଇପଡ଼ନ୍ତି ।</p> <p>ଠିକ ଏମିତି ହିଁ କାହାଣୀ ବଲାଙ୍ଗିର ଜିଲ୍ଲାର ଦୁଇ ଜଣ ସୈନିକଙ୍କର। ଜଣେ ପାକିସ୍ତାନ ସହ ଲଢ଼ି ଭାରତମାତା ମଥାରେ ବିଜୟ ତିଳକ ଲଗାଇଥିବା ବେଳେ, ଆଉ ଜଣେ ଫିରିଙ୍ଗି ସହ ଲଢ଼ି ଦେଶକୁ ସ୍ଵାଧୀନତାର ସ୍ଵାଦ ଚଖାଇଛନ୍ତି। ହେଲେ ସରକାର ଏମାନଙ୍କୁ ଭୁଲି ଯାଇଛନ୍ତି । ସମବେଦନା ତ ଦୂରର କଥା ସରକାରୀ ସହାୟତା ଏମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସ୍ଵପ୍ନ ପାଲଟିଛି ।</p> <p>&lt;span style=&quot;color: #ff0000;&quot;&gt;&lt;strong&gt;ପାକିସ୍ତାନ ସହ ଲଢ଼ିଥିବା ସାମୁଏଲ ବାଗ&lt;/strong&gt;&lt;/span&gt;</p> <p>ଛାତିରେ ମେଡ଼ାଲ, ଟୋପିରେ ଅଶୋକ ସ୍ତମ୍ଭ, କଣ୍ଠରେ ଏବେବି ବନ୍ଦେ ମାତରମର ଗୁରୁ ଗମ୍ଭୀର ସ୍ଵର । ବଲାଙ୍ଗିର ଜିଲ୍ଲା ମଳମୁଣ୍ଡା ଗାଁର &lt;strong&gt;ସାମୁଏଲ ବାଗ&lt;/strong&gt;। ଅବସରପ୍ରାପ୍ତ ସୈନିକ । ଭାରତୀୟ ସେନାରେ ଥିବା ବେଳେ ସାମୁଏଲ୍ ୧୯୭୧ରେ ପାକିସ୍ତାନ ବିରୋଧରେ ଯୁଦ୍ଧ ଲଢ଼ିଥିଲେ। ଏବେ ବୟସ ୮୦ ପାଖାପାଖି । ଦିନେ ଦେଶପାଇଁ ଜୀବନକୁ ବାଜି ଲଗାଇଥିବା ଏହି ବୀର ସୈନିକ ଏବେ ଦୁର୍ଦ୍ଦିନ ଦେଇ ଗତି କରୁଛନ୍ତି । ରହିବା ପାଇଁ ଭଲ ଘର ଖଣ୍ଡେ ନାହିଁ କି ସରକାରୀ ଯୋଜନା ମୁତାବକ ଜମି ଖଣ୍ଡେ ବି ପାଇ ନାହାନ୍ତି ସାମୁଏଲ । କେବଳ ଅଳ୍ପ କିଛି ପେନସନ୍ ଟଙ୍କାରେ ଦିନ ବିତୁଛି ।</p> <p>&lt;span style=&quot;color: #ff0000;&quot;&gt;&lt;strong&gt;ବ୍ରିଟିଶ ଆର୍ମିରେ ଥିବା ବୀର ସୁନା&lt;/strong&gt;&lt;/span&gt;</p> <p>ପାଟଣାଗଡ଼ ସୁନାମୁଦି ଗାଁର ଶତାୟୁ ବୀର ସୁନା । ନାମରେ ବୀର , କାମରେ ବି ବୀର&nbsp; ଦେଶକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିବା ପାଇଁ ଇଂରେଜ ସରକାରର ନିର୍ଯାତନା ସହିଥିବା ବୀର ଏବେ ଅସହାୟ । ରହିବା ପାଇଁ ନା ଅଛି ଭଲ ଘର, ନା ମିଳୁଛି ପେନସନ । ଇଂରେଜ ଶାସନ ବେଳେ ସେ ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ଔରଙ୍ଗାବାଦର ପାଇନିୟର ରେଜିମେଣ୍ଟର ବ୍ରିଟିଶ ଆର୍ମିରେ ଥିଲେ ବୀର ସୁନା । କିନ୍ତୁ ଦେଶର ସ୍ଵାଧୀନତା ପାଇଁ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧି ଓ ସୁଭାଷ ବୋଷଙ୍କ ରାଲିରେ ଯୋଗ ଦେଇ ଇଂରେଜଙ୍କ ନିର୍ଯାତନାର ଶିକାର ହୋଇଥିଲେ । ଏଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ମଳିଛି ପୂର୍ବତନ ସୈନିକର ପରିଚୟ ପତ୍ର।&nbsp; ହେଲେ ଆଜି ଯାଏଁ ତାଙ୍କୁ ମିଳିନି ସରକାରୀ ସୁବିଧା ।</p> <p>ସମସ୍ତ ସରକାରୀ ସୁବିଧା ସୁଯୋଗରୁ ବଞ୍ଚିତ ହୋଇଛନ୍ତି ଦେଶର ଏହି ଦୁଇ ବୀର । କେବେ ସେମାନଙ୍କ କଥା ସରକାର ଶୁଣିବେ ? କେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ନ୍ୟାଯ୍ୟ ଅଧିକାର ମିଳିବ ଏହି ଅପେକ୍ଷାରେ ରହିଯାଇଛି ଜୀବନ ।</p>