ପର୍ଦ୍ଦା ପଛର ମହାନାୟକ: ବିଜୟ ମିଶ୍ର

ସମରେନ୍ଦ୍ରନାଥ ମହାପାତ୍ର  ହଠାତ୍ ସେ ଚାଲିଯିବେ, ଏମିତି ସାରା ଦେଶ ଥିବା ବେଳେ ଲକ୍‌ଡାଉନ୍‌ରେ, ଆଉ ତାଙ୍କୁ ଶେଷ ଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯାଇପାରିବି ନାହିଁ- ଏମିତି କେବେ ଭାବି ନ ଥିଲି। ଏପ୍ରିଲ୍ ୨୬ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଏ ଦୁଃସମ୍ବାଦଟି ପାଇ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ ହୋଇଯାଇଥିଲି । ୮୩ ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା ତାଙ୍କୁ, ମଝିରେ ମଝିରେ ଦେହ ଭଲ ରହୁ ନ ଥିଲା ତାଙ୍କର । ଏସବୁ ତ ଜାଣିଥିଲି । ମାତ୍ର ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ତାଙ୍କ […]

Bijay

Bijay

Subrat Kumar Nayak
  • Published: Friday, 08 May 2020
  • Updated: 08 May 2020, 04:08 PM IST

ସମରେନ୍ଦ୍ରନାଥ ମହାପାତ୍ର 

ହଠାତ୍ ସେ ଚାଲିଯିବେ, ଏମିତି ସାରା ଦେଶ ଥିବା ବେଳେ ଲକ୍‌ଡାଉନ୍‌ରେ, ଆଉ ତାଙ୍କୁ ଶେଷ ଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯାଇପାରିବି ନାହିଁ- ଏମିତି କେବେ ଭାବି ନ ଥିଲି। ଏପ୍ରିଲ୍ ୨୬ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଏ ଦୁଃସମ୍ବାଦଟି ପାଇ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ ହୋଇଯାଇଥିଲି । ୮୩ ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା ତାଙ୍କୁ, ମଝିରେ ମଝିରେ ଦେହ ଭଲ ରହୁ ନ ଥିଲା ତାଙ୍କର । ଏସବୁ ତ ଜାଣିଥିଲି । ମାତ୍ର ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ତାଙ୍କ ସହିତ ଯୋଉ ସଂପର୍କ, ସେ ବୁଢ଼ା ହୋଇଯାଇଥିବାର କେବେ ମନେ କରି ନ ଥିଲି । କାରଣ ସେ ଲେଖି ଚାଲିଥିଲେ ଏବଂ ସବୁବେଳେ କହୁଥିଲେ: “ମୁଁ ଲେଖୁଛି ବୋଲି ବଞ୍ଚିଛି ଓ ବଞ୍ଚିଛି ବୋଲି ଲେଖୁଛି।” ସତରେ ସେ ଲେଖୁ ଲେଖୁ ଚାଲିଗଲେ । ତାଙ୍କ କଲମ କେବେ ଥକିପଡ଼ି ନ ଥିଲା । ସବୁବେଳେ ସେଥିରୁ ଝରୁଥିଲା ସ୍ରୋତସ୍ୱିନୀ ସୃଜନର ଧାରା।

ସୃଜନଶୀଳତାର ସେହି ଅମ୍ଳାନ ଅନିର୍ବାଣ ଶିଖାଟି ଥିଲା: ବିଜୟ ମିଶ୍ର, ଯାହା ଆଜି ଲିଭିଗଲା ଆମକୁ ଅମା ଅନ୍ଧାରରେ ଭିଜେଇ ଦେଇ । ଓଡ଼ିଆ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଓ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଜଗତରେ ଏକ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣିମ ଯୁଗର ଅବସାନ ଘଟିଲା।

ନବ ନାଟ୍ୟ ଆନ୍ଦୋଳନର ଅନ୍ୟତମ ସାରଥୀ ଭାବେ ବିଜୟ ମିଶ୍ରଙ୍କ ଅବଦାନ ଏ ଜାତି କେବେ ଭୁଲିପାରିବନାହିଁ। ସମ୍ଭବତଃ ୧୯୬୦ ମସିହାରେ ରଚିତ ‘ଜନନୀ’ ଥିଲା ତାଙ୍କ ପ୍ରଥମ ନାଟକ। ସେଇଠୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅର୍ଦ୍ଧ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱକାଳ ସେ ନିମଗ୍ନ ରହିଥିଲେ ନାଟ୍ୟ ରଚନାରେ । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଅଜସ୍ର ନାଟକ ମଧ୍ୟରେ ‘ତଟ ନିରଂଜନା’, ‘ଶବବାହକମାନେ’, ‘ଜଣେ ରାଜା ଥିଲେ’, ‘ଯାଦୁକର’, ‘ବାନପ୍ରସ୍ଥ’ ପ୍ରଭୃତି ଅନେକ ନାଟକ ଓଡ଼ିଆ ନାଟ୍ୟଜଗତକୁ ରୁଦ୍ଧିମନ୍ତ କରିଥିଲା । ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଜଗତର ସେ ଥିଲେ ଅନନ୍ୟ କାହାଣୀକାର ତଥା ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖକ। ତାଙ୍କ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପର ଏତେ ଦମ୍ ଥିଲା ଯେ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରକୁ ବ୍ୟବସାୟିକ ସଫଳତା ଆଣିଦେଉଥିଲା । ସେଥିପାଇଁ ବସନ୍ତ ନାୟକଙ୍କ ଭଳି ବଡ଼ ବଡ଼ ପ୍ରଯୋଜକଙ୍କର ସେ ହିଁ ଥିଲେ ପ୍ରଥମ ପସନ୍ଦ । ବସନ୍ତ ନାୟକ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖକ ଭାବେ ବିଜୟ ମିଶ୍ରଙ୍କୁ ‘ଯାଯାବର’, ‘ଯାହାକୁ ରଖିବେ ଅନନ୍ତ’, ‘ମା’, ‘ବାଦ୍‌ଶାହ’, ‘ଲକ୍ଷେ ଶିବ ପୂଜି ପାଇଛି ପୁଅ’, ‘ମନ ରହିଗଲା ତୁମରିଠାରେ’, ‘ମୋ କୋଳ ତୋ ଝୁଲଣା’ ପ୍ରଭୃତି ବାରଟି ଚିତ୍ରରେ ନେଇଥିଲେ । ଏହା ଛଡ଼ା ଆହୁରି ଅନେକ ପ୍ରଯୋଜକ, ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ସେ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖିଛନ୍ତି । ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ‘ତଅପୋଇ’, ‘ଝିଲିମିଲି’, ‘ଅଶାନ୍ତଗ୍ରହ’, ‘ରଜନୀଗନ୍ଧା’ ପ୍ରଭୃତି ଉଲ୍ଲେକନୀୟ । ନିଜେ ମଧ୍ୟ ‘ରଜନୀଗନ୍ଧା’ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ସେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ। ପ୍ରାୟ ୬୦ଟି ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ ନାଟକ ଓ ୫୫ଟି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ସେ ଲେଖିଥିଲେ ।

ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ, ସେ ଅନେକ ଟେଲି ସିରିଆଲ୍‌ର କାହାଣୀ-ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ ଓ ସଂଳାପ ଲେଖିଛନ୍ତି । ସେଥିମଧ୍ୟରେ ‘ତରଙ୍ଗ’ର ‘ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ’ ସବୁଠୁ ଲୋକପ୍ରିୟ । ଜୀବନର ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଲେଖୁଥିଲେ। ତାଙ୍କ ଅବଦାନ କେବେ ଭୁଲିବାର ନୁହେଁ। ନାଟକ ‘ଯାଦୁକର’ ପାଇଁ ସେ ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଓ ନାଟକ ‘ବାନପ୍ରସ୍ଥ’ ପାଇଁ କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ପାଇଥିଲେ। ନାଟକ ‘ତଟ ନିରଂଜନା’ ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ମିଳିଥିଲା ଆକାଶବାଣୀ ପୁରସ୍କାର । ତାଙ୍କୁ ସଙ୍ଗୀତ ନାଟକ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବହୁ ସମ୍ମାନ ସ୍ୱୀକୃତି ମିଳିଛି। ସେ ମଧ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ସମ୍ମାନ ‘ଜୟଦେବ ପୁରସ୍କାର’ ପାଇଛନ୍ତି । ତେବେ ଏହି ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ନୁହେଁ, ତାଙ୍କ କୃତି ପାଇଁ ସେ ଚିରଦିନ ସ୍ମରଣୀୟ ରହିବେ।

ତାଙ୍କ ତିଆରି ଚରିତ୍ରମାନେ ସିନା ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଓ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ନାୟକ ଭାବେ ଦର୍ଶକଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ପ୍ରଶଂସା ଓ କରତାଳି ପାଇଛନ୍ତି, ମାତ୍ର ପରଦା ପଛର ମହାନାୟକ ଯେ ବିଜୟ ମିଶ୍ର, ଏହା କେହି ଅସ୍ୱୀକାର କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ଏ ମାଟିର ସେହି ମହାନାୟକଙ୍କୁ ମୋର ସଲାମ୍। ଶେଷ ସଲାମ୍।

telegram ପଢନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଶା ରିପୋର୍ଟର ଖବର ଏବେ ଟେଲିଗ୍ରାମ୍ ରେ। ସମସ୍ତ ବଡ ଖବର ପାଇବା ପାଇଁ ଏଠାରେ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ।

Related Stories

Trending

Photos

Videos

Next Story

ପର୍ଦ୍ଦା ପଛର ମହାନାୟକ: ବିଜୟ ମିଶ୍ର

ସମରେନ୍ଦ୍ରନାଥ ମହାପାତ୍ର  ହଠାତ୍ ସେ ଚାଲିଯିବେ, ଏମିତି ସାରା ଦେଶ ଥିବା ବେଳେ ଲକ୍‌ଡାଉନ୍‌ରେ, ଆଉ ତାଙ୍କୁ ଶେଷ ଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯାଇପାରିବି ନାହିଁ- ଏମିତି କେବେ ଭାବି ନ ଥିଲି। ଏପ୍ରିଲ୍ ୨୬ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଏ ଦୁଃସମ୍ବାଦଟି ପାଇ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ ହୋଇଯାଇଥିଲି । ୮୩ ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା ତାଙ୍କୁ, ମଝିରେ ମଝିରେ ଦେହ ଭଲ ରହୁ ନ ଥିଲା ତାଙ୍କର । ଏସବୁ ତ ଜାଣିଥିଲି । ମାତ୍ର ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ତାଙ୍କ […]

Bijay

Bijay

Subrat Kumar Nayak
  • Published: Friday, 08 May 2020
  • Updated: 08 May 2020, 04:08 PM IST

ସମରେନ୍ଦ୍ରନାଥ ମହାପାତ୍ର 

ହଠାତ୍ ସେ ଚାଲିଯିବେ, ଏମିତି ସାରା ଦେଶ ଥିବା ବେଳେ ଲକ୍‌ଡାଉନ୍‌ରେ, ଆଉ ତାଙ୍କୁ ଶେଷ ଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯାଇପାରିବି ନାହିଁ- ଏମିତି କେବେ ଭାବି ନ ଥିଲି। ଏପ୍ରିଲ୍ ୨୬ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଏ ଦୁଃସମ୍ବାଦଟି ପାଇ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ ହୋଇଯାଇଥିଲି । ୮୩ ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା ତାଙ୍କୁ, ମଝିରେ ମଝିରେ ଦେହ ଭଲ ରହୁ ନ ଥିଲା ତାଙ୍କର । ଏସବୁ ତ ଜାଣିଥିଲି । ମାତ୍ର ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ତାଙ୍କ ସହିତ ଯୋଉ ସଂପର୍କ, ସେ ବୁଢ଼ା ହୋଇଯାଇଥିବାର କେବେ ମନେ କରି ନ ଥିଲି । କାରଣ ସେ ଲେଖି ଚାଲିଥିଲେ ଏବଂ ସବୁବେଳେ କହୁଥିଲେ: “ମୁଁ ଲେଖୁଛି ବୋଲି ବଞ୍ଚିଛି ଓ ବଞ୍ଚିଛି ବୋଲି ଲେଖୁଛି।” ସତରେ ସେ ଲେଖୁ ଲେଖୁ ଚାଲିଗଲେ । ତାଙ୍କ କଲମ କେବେ ଥକିପଡ଼ି ନ ଥିଲା । ସବୁବେଳେ ସେଥିରୁ ଝରୁଥିଲା ସ୍ରୋତସ୍ୱିନୀ ସୃଜନର ଧାରା।

ସୃଜନଶୀଳତାର ସେହି ଅମ୍ଳାନ ଅନିର୍ବାଣ ଶିଖାଟି ଥିଲା: ବିଜୟ ମିଶ୍ର, ଯାହା ଆଜି ଲିଭିଗଲା ଆମକୁ ଅମା ଅନ୍ଧାରରେ ଭିଜେଇ ଦେଇ । ଓଡ଼ିଆ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଓ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଜଗତରେ ଏକ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣିମ ଯୁଗର ଅବସାନ ଘଟିଲା।

ନବ ନାଟ୍ୟ ଆନ୍ଦୋଳନର ଅନ୍ୟତମ ସାରଥୀ ଭାବେ ବିଜୟ ମିଶ୍ରଙ୍କ ଅବଦାନ ଏ ଜାତି କେବେ ଭୁଲିପାରିବନାହିଁ। ସମ୍ଭବତଃ ୧୯୬୦ ମସିହାରେ ରଚିତ ‘ଜନନୀ’ ଥିଲା ତାଙ୍କ ପ୍ରଥମ ନାଟକ। ସେଇଠୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅର୍ଦ୍ଧ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱକାଳ ସେ ନିମଗ୍ନ ରହିଥିଲେ ନାଟ୍ୟ ରଚନାରେ । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଅଜସ୍ର ନାଟକ ମଧ୍ୟରେ ‘ତଟ ନିରଂଜନା’, ‘ଶବବାହକମାନେ’, ‘ଜଣେ ରାଜା ଥିଲେ’, ‘ଯାଦୁକର’, ‘ବାନପ୍ରସ୍ଥ’ ପ୍ରଭୃତି ଅନେକ ନାଟକ ଓଡ଼ିଆ ନାଟ୍ୟଜଗତକୁ ରୁଦ୍ଧିମନ୍ତ କରିଥିଲା । ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଜଗତର ସେ ଥିଲେ ଅନନ୍ୟ କାହାଣୀକାର ତଥା ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖକ। ତାଙ୍କ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପର ଏତେ ଦମ୍ ଥିଲା ଯେ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରକୁ ବ୍ୟବସାୟିକ ସଫଳତା ଆଣିଦେଉଥିଲା । ସେଥିପାଇଁ ବସନ୍ତ ନାୟକଙ୍କ ଭଳି ବଡ଼ ବଡ଼ ପ୍ରଯୋଜକଙ୍କର ସେ ହିଁ ଥିଲେ ପ୍ରଥମ ପସନ୍ଦ । ବସନ୍ତ ନାୟକ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖକ ଭାବେ ବିଜୟ ମିଶ୍ରଙ୍କୁ ‘ଯାଯାବର’, ‘ଯାହାକୁ ରଖିବେ ଅନନ୍ତ’, ‘ମା’, ‘ବାଦ୍‌ଶାହ’, ‘ଲକ୍ଷେ ଶିବ ପୂଜି ପାଇଛି ପୁଅ’, ‘ମନ ରହିଗଲା ତୁମରିଠାରେ’, ‘ମୋ କୋଳ ତୋ ଝୁଲଣା’ ପ୍ରଭୃତି ବାରଟି ଚିତ୍ରରେ ନେଇଥିଲେ । ଏହା ଛଡ଼ା ଆହୁରି ଅନେକ ପ୍ରଯୋଜକ, ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ସେ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖିଛନ୍ତି । ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ‘ତଅପୋଇ’, ‘ଝିଲିମିଲି’, ‘ଅଶାନ୍ତଗ୍ରହ’, ‘ରଜନୀଗନ୍ଧା’ ପ୍ରଭୃତି ଉଲ୍ଲେକନୀୟ । ନିଜେ ମଧ୍ୟ ‘ରଜନୀଗନ୍ଧା’ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ସେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ। ପ୍ରାୟ ୬୦ଟି ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ ନାଟକ ଓ ୫୫ଟି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ସେ ଲେଖିଥିଲେ ।

ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ, ସେ ଅନେକ ଟେଲି ସିରିଆଲ୍‌ର କାହାଣୀ-ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ ଓ ସଂଳାପ ଲେଖିଛନ୍ତି । ସେଥିମଧ୍ୟରେ ‘ତରଙ୍ଗ’ର ‘ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ’ ସବୁଠୁ ଲୋକପ୍ରିୟ । ଜୀବନର ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଲେଖୁଥିଲେ। ତାଙ୍କ ଅବଦାନ କେବେ ଭୁଲିବାର ନୁହେଁ। ନାଟକ ‘ଯାଦୁକର’ ପାଇଁ ସେ ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଓ ନାଟକ ‘ବାନପ୍ରସ୍ଥ’ ପାଇଁ କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ପାଇଥିଲେ। ନାଟକ ‘ତଟ ନିରଂଜନା’ ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ମିଳିଥିଲା ଆକାଶବାଣୀ ପୁରସ୍କାର । ତାଙ୍କୁ ସଙ୍ଗୀତ ନାଟକ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବହୁ ସମ୍ମାନ ସ୍ୱୀକୃତି ମିଳିଛି। ସେ ମଧ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ସମ୍ମାନ ‘ଜୟଦେବ ପୁରସ୍କାର’ ପାଇଛନ୍ତି । ତେବେ ଏହି ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ନୁହେଁ, ତାଙ୍କ କୃତି ପାଇଁ ସେ ଚିରଦିନ ସ୍ମରଣୀୟ ରହିବେ।

ତାଙ୍କ ତିଆରି ଚରିତ୍ରମାନେ ସିନା ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଓ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ନାୟକ ଭାବେ ଦର୍ଶକଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ପ୍ରଶଂସା ଓ କରତାଳି ପାଇଛନ୍ତି, ମାତ୍ର ପରଦା ପଛର ମହାନାୟକ ଯେ ବିଜୟ ମିଶ୍ର, ଏହା କେହି ଅସ୍ୱୀକାର କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ଏ ମାଟିର ସେହି ମହାନାୟକଙ୍କୁ ମୋର ସଲାମ୍। ଶେଷ ସଲାମ୍।

telegram ପଢନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଶା ରିପୋର୍ଟର ଖବର ଏବେ ଟେଲିଗ୍ରାମ୍ ରେ। ସମସ୍ତ ବଡ ଖବର ପାଇବା ପାଇଁ ଏଠାରେ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ।

Related Stories

Trending

Photos

Videos

Next Story

ପର୍ଦ୍ଦା ପଛର ମହାନାୟକ: ବିଜୟ ମିଶ୍ର

ସମରେନ୍ଦ୍ରନାଥ ମହାପାତ୍ର  ହଠାତ୍ ସେ ଚାଲିଯିବେ, ଏମିତି ସାରା ଦେଶ ଥିବା ବେଳେ ଲକ୍‌ଡାଉନ୍‌ରେ, ଆଉ ତାଙ୍କୁ ଶେଷ ଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯାଇପାରିବି ନାହିଁ- ଏମିତି କେବେ ଭାବି ନ ଥିଲି। ଏପ୍ରିଲ୍ ୨୬ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଏ ଦୁଃସମ୍ବାଦଟି ପାଇ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ ହୋଇଯାଇଥିଲି । ୮୩ ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା ତାଙ୍କୁ, ମଝିରେ ମଝିରେ ଦେହ ଭଲ ରହୁ ନ ଥିଲା ତାଙ୍କର । ଏସବୁ ତ ଜାଣିଥିଲି । ମାତ୍ର ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ତାଙ୍କ […]

Bijay

Bijay

Subrat Kumar Nayak
  • Published: Friday, 08 May 2020
  • Updated: 08 May 2020, 04:08 PM IST

ସମରେନ୍ଦ୍ରନାଥ ମହାପାତ୍ର 

ହଠାତ୍ ସେ ଚାଲିଯିବେ, ଏମିତି ସାରା ଦେଶ ଥିବା ବେଳେ ଲକ୍‌ଡାଉନ୍‌ରେ, ଆଉ ତାଙ୍କୁ ଶେଷ ଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯାଇପାରିବି ନାହିଁ- ଏମିତି କେବେ ଭାବି ନ ଥିଲି। ଏପ୍ରିଲ୍ ୨୬ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଏ ଦୁଃସମ୍ବାଦଟି ପାଇ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ ହୋଇଯାଇଥିଲି । ୮୩ ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା ତାଙ୍କୁ, ମଝିରେ ମଝିରେ ଦେହ ଭଲ ରହୁ ନ ଥିଲା ତାଙ୍କର । ଏସବୁ ତ ଜାଣିଥିଲି । ମାତ୍ର ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ତାଙ୍କ ସହିତ ଯୋଉ ସଂପର୍କ, ସେ ବୁଢ଼ା ହୋଇଯାଇଥିବାର କେବେ ମନେ କରି ନ ଥିଲି । କାରଣ ସେ ଲେଖି ଚାଲିଥିଲେ ଏବଂ ସବୁବେଳେ କହୁଥିଲେ: “ମୁଁ ଲେଖୁଛି ବୋଲି ବଞ୍ଚିଛି ଓ ବଞ୍ଚିଛି ବୋଲି ଲେଖୁଛି।” ସତରେ ସେ ଲେଖୁ ଲେଖୁ ଚାଲିଗଲେ । ତାଙ୍କ କଲମ କେବେ ଥକିପଡ଼ି ନ ଥିଲା । ସବୁବେଳେ ସେଥିରୁ ଝରୁଥିଲା ସ୍ରୋତସ୍ୱିନୀ ସୃଜନର ଧାରା।

ସୃଜନଶୀଳତାର ସେହି ଅମ୍ଳାନ ଅନିର୍ବାଣ ଶିଖାଟି ଥିଲା: ବିଜୟ ମିଶ୍ର, ଯାହା ଆଜି ଲିଭିଗଲା ଆମକୁ ଅମା ଅନ୍ଧାରରେ ଭିଜେଇ ଦେଇ । ଓଡ଼ିଆ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଓ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଜଗତରେ ଏକ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣିମ ଯୁଗର ଅବସାନ ଘଟିଲା।

ନବ ନାଟ୍ୟ ଆନ୍ଦୋଳନର ଅନ୍ୟତମ ସାରଥୀ ଭାବେ ବିଜୟ ମିଶ୍ରଙ୍କ ଅବଦାନ ଏ ଜାତି କେବେ ଭୁଲିପାରିବନାହିଁ। ସମ୍ଭବତଃ ୧୯୬୦ ମସିହାରେ ରଚିତ ‘ଜନନୀ’ ଥିଲା ତାଙ୍କ ପ୍ରଥମ ନାଟକ। ସେଇଠୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅର୍ଦ୍ଧ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱକାଳ ସେ ନିମଗ୍ନ ରହିଥିଲେ ନାଟ୍ୟ ରଚନାରେ । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଅଜସ୍ର ନାଟକ ମଧ୍ୟରେ ‘ତଟ ନିରଂଜନା’, ‘ଶବବାହକମାନେ’, ‘ଜଣେ ରାଜା ଥିଲେ’, ‘ଯାଦୁକର’, ‘ବାନପ୍ରସ୍ଥ’ ପ୍ରଭୃତି ଅନେକ ନାଟକ ଓଡ଼ିଆ ନାଟ୍ୟଜଗତକୁ ରୁଦ୍ଧିମନ୍ତ କରିଥିଲା । ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଜଗତର ସେ ଥିଲେ ଅନନ୍ୟ କାହାଣୀକାର ତଥା ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖକ। ତାଙ୍କ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପର ଏତେ ଦମ୍ ଥିଲା ଯେ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରକୁ ବ୍ୟବସାୟିକ ସଫଳତା ଆଣିଦେଉଥିଲା । ସେଥିପାଇଁ ବସନ୍ତ ନାୟକଙ୍କ ଭଳି ବଡ଼ ବଡ଼ ପ୍ରଯୋଜକଙ୍କର ସେ ହିଁ ଥିଲେ ପ୍ରଥମ ପସନ୍ଦ । ବସନ୍ତ ନାୟକ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖକ ଭାବେ ବିଜୟ ମିଶ୍ରଙ୍କୁ ‘ଯାଯାବର’, ‘ଯାହାକୁ ରଖିବେ ଅନନ୍ତ’, ‘ମା’, ‘ବାଦ୍‌ଶାହ’, ‘ଲକ୍ଷେ ଶିବ ପୂଜି ପାଇଛି ପୁଅ’, ‘ମନ ରହିଗଲା ତୁମରିଠାରେ’, ‘ମୋ କୋଳ ତୋ ଝୁଲଣା’ ପ୍ରଭୃତି ବାରଟି ଚିତ୍ରରେ ନେଇଥିଲେ । ଏହା ଛଡ଼ା ଆହୁରି ଅନେକ ପ୍ରଯୋଜକ, ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ସେ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖିଛନ୍ତି । ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ‘ତଅପୋଇ’, ‘ଝିଲିମିଲି’, ‘ଅଶାନ୍ତଗ୍ରହ’, ‘ରଜନୀଗନ୍ଧା’ ପ୍ରଭୃତି ଉଲ୍ଲେକନୀୟ । ନିଜେ ମଧ୍ୟ ‘ରଜନୀଗନ୍ଧା’ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ସେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ। ପ୍ରାୟ ୬୦ଟି ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ ନାଟକ ଓ ୫୫ଟି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ସେ ଲେଖିଥିଲେ ।

ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ, ସେ ଅନେକ ଟେଲି ସିରିଆଲ୍‌ର କାହାଣୀ-ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ ଓ ସଂଳାପ ଲେଖିଛନ୍ତି । ସେଥିମଧ୍ୟରେ ‘ତରଙ୍ଗ’ର ‘ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ’ ସବୁଠୁ ଲୋକପ୍ରିୟ । ଜୀବନର ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଲେଖୁଥିଲେ। ତାଙ୍କ ଅବଦାନ କେବେ ଭୁଲିବାର ନୁହେଁ। ନାଟକ ‘ଯାଦୁକର’ ପାଇଁ ସେ ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଓ ନାଟକ ‘ବାନପ୍ରସ୍ଥ’ ପାଇଁ କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ପାଇଥିଲେ। ନାଟକ ‘ତଟ ନିରଂଜନା’ ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ମିଳିଥିଲା ଆକାଶବାଣୀ ପୁରସ୍କାର । ତାଙ୍କୁ ସଙ୍ଗୀତ ନାଟକ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବହୁ ସମ୍ମାନ ସ୍ୱୀକୃତି ମିଳିଛି। ସେ ମଧ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ସମ୍ମାନ ‘ଜୟଦେବ ପୁରସ୍କାର’ ପାଇଛନ୍ତି । ତେବେ ଏହି ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ନୁହେଁ, ତାଙ୍କ କୃତି ପାଇଁ ସେ ଚିରଦିନ ସ୍ମରଣୀୟ ରହିବେ।

ତାଙ୍କ ତିଆରି ଚରିତ୍ରମାନେ ସିନା ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଓ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ନାୟକ ଭାବେ ଦର୍ଶକଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ପ୍ରଶଂସା ଓ କରତାଳି ପାଇଛନ୍ତି, ମାତ୍ର ପରଦା ପଛର ମହାନାୟକ ଯେ ବିଜୟ ମିଶ୍ର, ଏହା କେହି ଅସ୍ୱୀକାର କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ଏ ମାଟିର ସେହି ମହାନାୟକଙ୍କୁ ମୋର ସଲାମ୍। ଶେଷ ସଲାମ୍।

telegram ପଢନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଶା ରିପୋର୍ଟର ଖବର ଏବେ ଟେଲିଗ୍ରାମ୍ ରେ। ସମସ୍ତ ବଡ ଖବର ପାଇବା ପାଇଁ ଏଠାରେ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ।

Related Stories

Trending

Photos

Videos

Next Story

ପର୍ଦ୍ଦା ପଛର ମହାନାୟକ: ବିଜୟ ମିଶ୍ର

ସମରେନ୍ଦ୍ରନାଥ ମହାପାତ୍ର  ହଠାତ୍ ସେ ଚାଲିଯିବେ, ଏମିତି ସାରା ଦେଶ ଥିବା ବେଳେ ଲକ୍‌ଡାଉନ୍‌ରେ, ଆଉ ତାଙ୍କୁ ଶେଷ ଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯାଇପାରିବି ନାହିଁ- ଏମିତି କେବେ ଭାବି ନ ଥିଲି। ଏପ୍ରିଲ୍ ୨୬ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଏ ଦୁଃସମ୍ବାଦଟି ପାଇ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ ହୋଇଯାଇଥିଲି । ୮୩ ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା ତାଙ୍କୁ, ମଝିରେ ମଝିରେ ଦେହ ଭଲ ରହୁ ନ ଥିଲା ତାଙ୍କର । ଏସବୁ ତ ଜାଣିଥିଲି । ମାତ୍ର ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ତାଙ୍କ […]

Bijay

Bijay

Subrat Kumar Nayak
  • Published: Friday, 08 May 2020
  • Updated: 08 May 2020, 04:08 PM IST

ସମରେନ୍ଦ୍ରନାଥ ମହାପାତ୍ର 

ହଠାତ୍ ସେ ଚାଲିଯିବେ, ଏମିତି ସାରା ଦେଶ ଥିବା ବେଳେ ଲକ୍‌ଡାଉନ୍‌ରେ, ଆଉ ତାଙ୍କୁ ଶେଷ ଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯାଇପାରିବି ନାହିଁ- ଏମିତି କେବେ ଭାବି ନ ଥିଲି। ଏପ୍ରିଲ୍ ୨୬ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଏ ଦୁଃସମ୍ବାଦଟି ପାଇ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ ହୋଇଯାଇଥିଲି । ୮୩ ବର୍ଷ ହୋଇଥିଲା ତାଙ୍କୁ, ମଝିରେ ମଝିରେ ଦେହ ଭଲ ରହୁ ନ ଥିଲା ତାଙ୍କର । ଏସବୁ ତ ଜାଣିଥିଲି । ମାତ୍ର ମାନସିକ ସ୍ତରରେ ତାଙ୍କ ସହିତ ଯୋଉ ସଂପର୍କ, ସେ ବୁଢ଼ା ହୋଇଯାଇଥିବାର କେବେ ମନେ କରି ନ ଥିଲି । କାରଣ ସେ ଲେଖି ଚାଲିଥିଲେ ଏବଂ ସବୁବେଳେ କହୁଥିଲେ: “ମୁଁ ଲେଖୁଛି ବୋଲି ବଞ୍ଚିଛି ଓ ବଞ୍ଚିଛି ବୋଲି ଲେଖୁଛି।” ସତରେ ସେ ଲେଖୁ ଲେଖୁ ଚାଲିଗଲେ । ତାଙ୍କ କଲମ କେବେ ଥକିପଡ଼ି ନ ଥିଲା । ସବୁବେଳେ ସେଥିରୁ ଝରୁଥିଲା ସ୍ରୋତସ୍ୱିନୀ ସୃଜନର ଧାରା।

ସୃଜନଶୀଳତାର ସେହି ଅମ୍ଳାନ ଅନିର୍ବାଣ ଶିଖାଟି ଥିଲା: ବିଜୟ ମିଶ୍ର, ଯାହା ଆଜି ଲିଭିଗଲା ଆମକୁ ଅମା ଅନ୍ଧାରରେ ଭିଜେଇ ଦେଇ । ଓଡ଼ିଆ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଓ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଜଗତରେ ଏକ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣିମ ଯୁଗର ଅବସାନ ଘଟିଲା।

ନବ ନାଟ୍ୟ ଆନ୍ଦୋଳନର ଅନ୍ୟତମ ସାରଥୀ ଭାବେ ବିଜୟ ମିଶ୍ରଙ୍କ ଅବଦାନ ଏ ଜାତି କେବେ ଭୁଲିପାରିବନାହିଁ। ସମ୍ଭବତଃ ୧୯୬୦ ମସିହାରେ ରଚିତ ‘ଜନନୀ’ ଥିଲା ତାଙ୍କ ପ୍ରଥମ ନାଟକ। ସେଇଠୁ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅର୍ଦ୍ଧ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱକାଳ ସେ ନିମଗ୍ନ ରହିଥିଲେ ନାଟ୍ୟ ରଚନାରେ । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଅଜସ୍ର ନାଟକ ମଧ୍ୟରେ ‘ତଟ ନିରଂଜନା’, ‘ଶବବାହକମାନେ’, ‘ଜଣେ ରାଜା ଥିଲେ’, ‘ଯାଦୁକର’, ‘ବାନପ୍ରସ୍ଥ’ ପ୍ରଭୃତି ଅନେକ ନାଟକ ଓଡ଼ିଆ ନାଟ୍ୟଜଗତକୁ ରୁଦ୍ଧିମନ୍ତ କରିଥିଲା । ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ର ଜଗତର ସେ ଥିଲେ ଅନନ୍ୟ କାହାଣୀକାର ତଥା ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖକ। ତାଙ୍କ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପର ଏତେ ଦମ୍ ଥିଲା ଯେ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରକୁ ବ୍ୟବସାୟିକ ସଫଳତା ଆଣିଦେଉଥିଲା । ସେଥିପାଇଁ ବସନ୍ତ ନାୟକଙ୍କ ଭଳି ବଡ଼ ବଡ଼ ପ୍ରଯୋଜକଙ୍କର ସେ ହିଁ ଥିଲେ ପ୍ରଥମ ପସନ୍ଦ । ବସନ୍ତ ନାୟକ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖକ ଭାବେ ବିଜୟ ମିଶ୍ରଙ୍କୁ ‘ଯାଯାବର’, ‘ଯାହାକୁ ରଖିବେ ଅନନ୍ତ’, ‘ମା’, ‘ବାଦ୍‌ଶାହ’, ‘ଲକ୍ଷେ ଶିବ ପୂଜି ପାଇଛି ପୁଅ’, ‘ମନ ରହିଗଲା ତୁମରିଠାରେ’, ‘ମୋ କୋଳ ତୋ ଝୁଲଣା’ ପ୍ରଭୃତି ବାରଟି ଚିତ୍ରରେ ନେଇଥିଲେ । ଏହା ଛଡ଼ା ଆହୁରି ଅନେକ ପ୍ରଯୋଜକ, ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ସେ ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ଲେଖିଛନ୍ତି । ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ‘ତଅପୋଇ’, ‘ଝିଲିମିଲି’, ‘ଅଶାନ୍ତଗ୍ରହ’, ‘ରଜନୀଗନ୍ଧା’ ପ୍ରଭୃତି ଉଲ୍ଲେକନୀୟ । ନିଜେ ମଧ୍ୟ ‘ରଜନୀଗନ୍ଧା’ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରରେ ସେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଦେଇଥିଲେ। ପ୍ରାୟ ୬୦ଟି ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ ନାଟକ ଓ ୫୫ଟି ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ-ସଂଳାପ ସେ ଲେଖିଥିଲେ ।

ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ, ସେ ଅନେକ ଟେଲି ସିରିଆଲ୍‌ର କାହାଣୀ-ଚିତ୍ରନାଟ୍ୟ ଓ ସଂଳାପ ଲେଖିଛନ୍ତି । ସେଥିମଧ୍ୟରେ ‘ତରଙ୍ଗ’ର ‘ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ’ ସବୁଠୁ ଲୋକପ୍ରିୟ । ଜୀବନର ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଲେଖୁଥିଲେ। ତାଙ୍କ ଅବଦାନ କେବେ ଭୁଲିବାର ନୁହେଁ। ନାଟକ ‘ଯାଦୁକର’ ପାଇଁ ସେ ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଓ ନାଟକ ‘ବାନପ୍ରସ୍ଥ’ ପାଇଁ କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ପାଇଥିଲେ। ନାଟକ ‘ତଟ ନିରଂଜନା’ ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ମିଳିଥିଲା ଆକାଶବାଣୀ ପୁରସ୍କାର । ତାଙ୍କୁ ସଙ୍ଗୀତ ନାଟକ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବହୁ ସମ୍ମାନ ସ୍ୱୀକୃତି ମିଳିଛି। ସେ ମଧ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ସମ୍ମାନ ‘ଜୟଦେବ ପୁରସ୍କାର’ ପାଇଛନ୍ତି । ତେବେ ଏହି ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ନୁହେଁ, ତାଙ୍କ କୃତି ପାଇଁ ସେ ଚିରଦିନ ସ୍ମରଣୀୟ ରହିବେ।

ତାଙ୍କ ତିଆରି ଚରିତ୍ରମାନେ ସିନା ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଓ ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ନାୟକ ଭାବେ ଦର୍ଶକଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ପ୍ରଶଂସା ଓ କରତାଳି ପାଇଛନ୍ତି, ମାତ୍ର ପରଦା ପଛର ମହାନାୟକ ଯେ ବିଜୟ ମିଶ୍ର, ଏହା କେହି ଅସ୍ୱୀକାର କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ଏ ମାଟିର ସେହି ମହାନାୟକଙ୍କୁ ମୋର ସଲାମ୍। ଶେଷ ସଲାମ୍।

telegram ପଢନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଶା ରିପୋର୍ଟର ଖବର ଏବେ ଟେଲିଗ୍ରାମ୍ ରେ। ସମସ୍ତ ବଡ ଖବର ପାଇବା ପାଇଁ ଏଠାରେ କ୍ଲିକ୍ କରନ୍ତୁ।

Related Stories

Trending

Photos

Videos